นอนไม่หลับ สะดุ้งตื่นง่าย นั้นก็จะนอนไม่ค่อยหลับ

นอนไม่หลับ สะดุ้งตื่นง่าย

โรคนอนไม่หลับปฐมภูมิ (primary insomnia)
โรคนี้แบ่งออกได้ 2 กลุ่มใหญ่ คือโรคนอนไม่หลับ (insomnia) กับโรคความผิดปกติของการนอนหลับ (sleep disorder)

1. โรคนอนไม่หลับ (insomnia) แบ่งเป็น

1.1 นอนไม่หลับชั่วคราว เพราะเกิดจากความกังวลใจ เช่น ตกงาน สูญเสียของรัก
1.2 นอนไม่หลับเรื้อรัง (เกิน 1 เดือน) ซึ่งแบ่งได้อีกอย่าน้อย 7 อย่าง
1.2.1 นอนไม่หลับด้วยเหตุด้านจิตวิทยา-สรีระวิทยา มีอาการคือ กังวลมากไปว่าจะนอนไม่หลับ เมื่อตั้งใจหลับจะหลับลงยาก ตื่นง่าย ตื่นแล้วหลับต่อยาก
1.2.2 นอนไม่หลับเพราะโรคทางกาย เพราะหัวใจล้มเหลว หรือทางเดินหายใจอุดกั้นเรื้อรัง เป็นต้น
1.2.3 นอนไม่หลับเพราะโรคทางจิตใจ
1.2.4 นอนไม่หลับเพราะยา
1.2.5 นอนไม่หลับเพราะติดสารเสพติด
1.2.6 ขาดสุขศาสตร์ของการนอนหลับ (sleep hygiene) (นอนไม่เป็นเวลา, สิ่งแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยต่อการนอนหลับ เป็นต้น)
1.2.7 นอนไม่หลับแบบไม่ทราบสาเหตุ

2. โรคความผิดปกติของการนอนหลับ

2.1.โรคนอนกรน
2.2 กลุ่มอาการขาอยู่ไม่สุข มีอาการต้องคอยขยับขาตัวเองอยู่ตลอด
2.3 โรคเสียจังหวะการนอน (circadial rhythm disorder ) เช่น นั่งเครื่องบิน ทำงานล่วงเวลา หรือป่วย
2.4 โรคหลับกลางวัน (Narcolepsy) เป็นความผิดปกติที่เกิดจากยีนหรือพันธุกรรม มักเป็นตั้งแต่เด็ก

การแก้ปัญหาการนอนหลับ

1. จัดการใช้ชีวิตให้เป็นเวลา เช่น เวลานอน เวลากินข้าว เพื่อให้รางกายคุ้นเคย
2. ลุกจากเตียงทันทีเวลาตื่นนอนในตอนเช้า
3. ตื่นเมื่อรู้สึกว่านอนเพียงพอแล้ว
4. หลีกเลี่ยงการนอนตอนกลางวัน
5. ปรับสภาพห้องนอนให้เหมาะสม เพื่อความสบายในการพักผ่อน
6. ไม่ใช้ที่นอนเป็นที่ทำงานหรือกิจกรรมอื่นๆ
7. หยุดการทำกิจกรรมอื่นก่อนเข้านอนเป็นเวลา 30 นาที
8. ไม่ทานอาหารมื้อใหญ่ก่อนนอน
9. หลีกเลี่ยงการดื่มกาแฟหลังเวลา 12.00 น.
10. หลีกเลี่ยงการใช้ยานอนหลับ
11. ออกกำลังกายทุกวัน และไม่ควรออกกำลังกายหลัง 19.00 น.

ถ้ายังพบปัญหาการนอนไม่หลับอยู่ ควรไปพบแพทย์
ก่อนไปพบแพทย์ควรจดบันทึกการนอนหลับเป็นเวลา 2 อาทิตย์ พร้อมระบุกิจกรรม และยาที่ใช้อยู่ในช่วงนั้นด้วย เพื่อง่ายต่อการรักษาและหาสาเหตุ